دانلود پاورپوينت جامع وکامل معرفی کشورهای همسایه ایران

71اسلاید

چکيده محتواي فايل:

معرفی کشورهای همسایه ایران:

به هرکدام از خانه های ما ،خانه هایی متّصل هستند،

ما این خانه ها را همسایگان خودمان می نامیم.

اگر خوب به نقشه ی ایران نگاه کنیم،

کشورهایی هستند که به کشور ما چسبیده اند،

ما این کشورها را همسایگان کشور خودمان می نامیم.

هرکدام از این کشورها

مانند کشور ما،زبان و دین و آداب و رسوم مخصوص به خود دارند،

آن ها هم مانند ما برای بهبود کشور خودشان می کوشند،

آن ها هم کشور خودشان را دوست دارند.

می خواهیم با این کشور ها بیشتر آشنا شویم....

کشورها ی همسایه ی ایران

زبان

دین

پایتخت

موقعیت

نام کشور ها

اردو

مسلمان

اسلام آباد

مشرق

پاکستان

1

دری و پشتو

مسلمان

کابل

مشرق

افغانستان

2

ترکمنی

مسلمان

عشق آباد

شمال شرقی

ترکمنستان

3

ترکی

مسلمان

باکو

شمال

جمهوری آذربایجان

4

ارمنی

مسیح

ایروان

شمال غربی

ارمنستان

5

ترکی

مسلمان

آنکارا

مغرب

ترکیه

6

عربی

مسلمان

بغداد

مغرب

عراق

7

پاکستان:

بزرگترین کشور همسایه ما پاکستان است.

این کشور در مشرق ایران قرار گرفته است.

نام پاکستان (پاک + ستان) به زبان‌های اردو و فارسی یعنی سرزمین پاک/ی.

پاکستان به رهبری محمدعلی جناح استقلال خود را بازیافت.

به طور رسمی این کشور به عنوان قلمرو پاکستان در سال ۱۳۲۶ (۱۹۴۷) بنا نهاده شد

و در سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷) به «جمهوری اسلامی پاکستان» تغییر نام داد.

پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است

 و تنهاکشوراسلامی دارنده سلاح‌های هسته‌ای می‌باشد.

این کشور مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عرب در قسمت جنوب دارد

و از غرب با ایران، از شمال با افغانستان،از شرق با هندوستان

، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین هم مرز است.

کشور پاکستان با جمعیتی در حدود ۱۷۲ میلیون تن،

ششمین کشور پر جمعیت دنیابه شمار می‌رود و

دارای نرخ رشد جمعیت بالایی است.

پاکستان از چهار ایالت، یک منطقهٔ خودمختار قبایلی، یک منطقه فدرال پایتخت(اسلام آباد) و دو منطقه مربوط به جامو و کشمیر تشکیل شده‌است.

انواع مختلف ویژگی‌های طبیعی از سواحل شنی مرداب (تالاب‌ها) و باتلاق‌های دارای منگرو ساحل جنوبی تا جنگل‌های معتدل و مرطوب زیبای حفاظت شده و

قلمروهای یخی کوههای (هیمالیا) کاراکورام، هندوکش در شمال همگی به چشم می‌خورند.

به طور تقریبی ۱۰۸ قله با بلندی بیش از ۷۰۰۰ متر (۲۳۰۰۰ فوت) وجود داردکه با برف و یخچال‌ها پوشیده شده‌اند. ۵ کوه در پاکستان K۲ (بلتستان) و نانگا پاربات بیش از ۸۰۰۰ متر ارتفاع دارند.

در قسمتی از کشمیر که توسط هند اداره می‌شود

تا نواحی شمالی پاکستان رودخانه Indus در طول کشور

 جریان دارد. هر ساله قسمت‌های شمالی پاکستان(بلتستان)

تعداد زیادی جهانگرد خارجی را به خود جلب می‌کنند.

کوهنوردان از سرتاسر دنیا پاکستان (بلتستان)را به عنوان مقصد

 نهایی خود می‌دانند.

در غرب ایندوس بیابان‌های خشک و تپه‌ای بلوچستان پاکستان وجود دارند؛

در قسمت شرق هم شنهای روان بیابان thar وجود دارد.

بیشتر نواحی پنجاب و قسمت‌هایی از سند دشتهای حاصل خیز هستند.

کشاورزی در آنجا از اهمیت زیادی برخوردار است.

آب وهوا نیز به مثابه مناظر آن متفاوت است؛ زمستان‌های سرد و

تابستان‌های گرم در شمال و آب و هوای معتدل درجنوب که متأثر از تأثیر اقیانوس هند است.

نواحی مرکزی تابستان‌های بسیار گرم دارند و دمای آنها به بیش از ۴۵ درجه سانتی گراد می‌رسد و زمستان‌های سردی که دمای هوا کمتر از دمای انجماد می‌رسد.

مسأله کمبود آب نیز توسط ساخت سدها برروی رودخانه‌ها و استفاده از آب چاه‌هادر مناطق خشک تر تا حدی حل شده‌است.

 گروههای قومی اصلی پاکستان؛ بلوچ(صورتی)، پشتون(سبز)، پنجابی(قهوه‌ای)، سندی(زرد)پاکستان

زبان اردو زبان پاکستانی و زبان مشترک این کشور است، اما زبان انگلیسی زبان رسمی است که در قانون اساسی پاکستان و در تجارت و همچنین طبقه خاص و تحصیل کرده و شهری و بسیاری از دانشگاه‌ها به کار برده می‌شود. زبان پنجابی نیز زبان بیش از ۶۰ میلیون نفر است، اما رسمیتی از سوی کشور ندارد. پاکستانی‌ها از نژادها و گروههای قومی متعددی تشکیل یافته‌اند که بیشتر آنها از نوع مردم هندواروپایی هستند و به همین دلیل بسیار متفاوت از افراد بومی ساکن این بخش از شبه قاره هند هستند.

۹۶٪ از جمعیت پاکستان مسلمان هستند (۷۷٪ سنی و ۱۹٪ شیعه). به علاوه ۱٫۸۵٪ هندو، ۱٫۶٪ مسیحی و ۰٫۰۴٪ سیک نیز در کشور می‌زیند.

پاکستان پس از ایران دومین کشور دارای جمعیت شیعه در جهان است. بقیه جمعیت پاکستان را مسیحیت، هندوئیسم، یهودی‌ها، سیکها، پارسی‌ها، احمدی‌ها و آنیمیست‌ها (که عمدتا کالاشای چیترال هستند) تشکیل می‌دهند.

گونه‌های مختلف مناظر و آب و هوا در پاکستان به این ناحیه اجازه می‌دهد تا از گونه‌های مختلف حیوانات و پرندگان وحشی برخوردار باشد. در جنگلها درختهای سوزنی شکل آلپی و شبه آلپی از قبیل کاج فرنگی و کاج و سدر دئودار در کوههای شمالی و درختهای برگ پهن مانند شیشم توت– شکل در رشته کوههای سلیمان در جنوب وجود دارند. تپه‌های غربی دارای سرو کوهی و تمرسیک و علفهای خشن و گیاهان خاردار هستند. در طول ساحل جنگل‌های پوشیده از منگرو که

در جنوب در آبهای تیره در دهانه رودخانه ایندوس تمساح نیز وجود دارند. در حالی که در سواحل رودخانه گراز، آهو، خارپشت و جوندگان کوچک به چشم می‌خورند، در زمین‌های شنی پوشیده از خار مرکز پاکستان شغال، کفتار، گربه وحشی، پلنگ و در آسمان‌های آبی شاهین، قوش (قرقی)، باز و عقاب دیده می‌شوند. در بیابان‌های جنوب غربی چیتای کمیاب آسیایی نیز وجود دارد.

 در کوههای شمالی گونه‌هایی از حیوانات در حال خطر از قبیل قوچ و میش مارکوپولو، قوچ و میش اوریال، مارخور، بز کوهی، خرس سیاه آسیایی، خرس قهوه‌ای هیمالیایی و پلنگ برفی وجود دارند. در آگوست ۲۰۰۶ پاکستان یک بچه پلنگ برفی یتیم کمیاب را که لئو نام داشت به آمریکا هدیه کرد. گونه کمیاب دیگری دلفین رودخانه ایندوس است که تصور می‌شود1000 عدد دیگر از آن باقی باشد که در ۲ منطقه حفاظت شده نگهداری می‌شوند.در سالهای اخیر تعداد حیوانات وحشی که برای تجارت چرم کشته می‌شدند به ایجاد قانون منع شکار حیوانات و پرندگان وحشی در مناطق حفاظت شده حیات وحش منجر شد.

افغانستان:

افغانستان با نام رسمی جمهوری اسلامی افغانستان، کشوری در آسیای میانه است که حد فاصل آسیای میانه، جنوب باختر آسیا و خاورمیانه می‌باشد و پایتخت آن کابل است. همسایگان افغانستان، پاکستان در جنوب و خاور (شرق)؛ ایران در باختر (غرب)؛ تاجیکستان و ازبکستان و ترکمنستان در شمال؛ و چین در شمال خاوری هستند. افغانستان یک کشور محاط در خشکی است، ولی در گذشته به خاطر راه ابریشم، کاروان‌های بازرگانی فراوانی از این کشور گذر می‌کردند. همچنین افغانستان کشوری با تاریخ و فرهنگ کهن و پربار است، که دانشمندان و شاعران گرانقدری را به جهانیان عرضه کرده است. ایران با  افغانستان 936 کیلومتر مرز مشترک دارد. ورود به افغانستان از طریق مرز دوغارون انجام می شود.